مروری بر روش های مختلف پایش وضعیت توربین بادی

توربین بادی عبارت است از مجموعه ای پیچیده از سیستم های الکترومکانیکی که انرژی جنبشی باد را به توان الکتریکی تبدیل می کند. امروزه استفاده از توربین های بادی بسیار رواج یافته است. این ادوات بیشتر در محیط های بسیار نامساعد کار می کنند و به همین دلیل در معرض انواع خرابی ها قرار می گیرند. در این مقاله، به مرور و بررسی انواع روش های عیب یابی و پایش وضعیت قسمت های متنوع توربین بادی (مانند سیستم انتقال توان، پره ها، برجک و یاتاقان ها) پرداخته می شود. از جمله مهمترین این روش ها می توان به روش های آنالیز ارتعاشات، تحلیل درخت عیب، آزمایش فراصوت و جر این ها اشاره داشت. روش های مذکور می توانند علاوه بر اینکه وقوع خرابی در سیستم توربین بادی را پیشگیری نمایند و مانع از کار افتادگی آن شوند، سبب صرفه جویی در هزینه های نگه داری و تعمیرات توربین ها شده و میزان دقت و کیفیت شناسایی خرابی ها را بهبود بخشند. بر این اساس، روش نشر آوایی نسبت به روش آنالیز ارتعاشات دقیق تر و در مدت زمان کمتری به وجود عیب پی می برد. این در حالی است که روش فراصوت تنها تخمینی از محل و نوع عیب به دست می دهد؛ گفتنی است دقیق ترین روشی که امروزه در امر عیب یابی توربین بادی استفاده می شود، روش رادیوگرافی است.